Op 28 december, wordt het feest van de Onnozele Kinderen gevierd.
De christenen herdenken dan dat op het bevel van koning Herodes alle jongetjes van Bethlehem werden gedood en stierven in de plaats van het Kerstkind. In de kloostergemeenschappen werd op die dag Feest van de Onnozele ("onschuldige") Kinderen , een traditie in stand gehouden die teruggaat tot de saturnalia uit de laat Romeinse tijd.

Tijdens dit populaire feest, dat gehouden werd van 17 t/m 19 december, werden de rollen van meester en slaaf omgekeerd. In de kloosters werd de laatstingetredene voor één dag overste, en de postulanten, die nog niet gekleed waren, kregen een habijt. Het klooster stond op zijn kop.

Bij de franciscanessen in Herentals werden op Onnozele Kinderdag steen vast de nieuwe novicen gefopt. Alle andere zusters speelden het spel mee.
Zuster Margriet vertelt:
Er werd hoog bezoek aangekondigd, een voorname pater. De ganse dag werden wij, de jonge novicen, druk bezig gehouden zodat wij geen tijd hadden om na te denken. We moesten voor de voorname gast, een brief schrijven over onze roeping. We werden hierbij dikwijls gestoord zodat we telkens de draad kwijt waren, ofwel de noviciaats-meesteres kwam langs die de brief verscheurde zodat we helemaal opnieuw moesten beginnen. Toen dan eindelijk de hoge gast langskwam en één van de zusters haar brief moest voorlezen zei de voorname pater 'trek eens aan mijn baard'. Het was moeder overste die zich verkleed had. De oudere zusters zongen in koor:
"Oh wa zeide gelle gefopt, gelle onnozel'  triene, ziet da gelle het volgend jaar and'ren helpt bedriegen"